maandag 22 mei 2017

Eggs Over Easy | Good ’N’ Cheap: Eggs Over Easy

Voor liefhebbers van seventies rock is dit een bijzonder interessante release; om niet te zeggen een verplichte aanschaf. Eggs Over Easy is, dat moet gezegd, een tamelijk onbekende, obscure band. Het allerbelangrijkste wapenfeit lijkt echter wel het feit dat deze Amerikaanse band de grondleggers zijn van de Britse pubrock. Opgericht in Amerika door Austin de Lone (toetsen, gitaar, zang), Jack O’Hara (gitaar, bas, zang) en Brien Hopkins (gitaar, piano, bas, zang) in 1969 - en heen en weer reizend tussen New York en San Francisco - krijgt het trio in 1970 de kans een plaat op te nemen met Animals-bassist en Jimi Hendrix-manager Chas Chandler - maar dan wel in Londen. De band vliegt naar de UK, neemt zijn debuutalbum op, maar dan stokt alles. Eggs Over Easy blijft berooid in Londen achter. Dan komt het lumineuze idee op om (gratis) te gaan spelen in jazzcafé The Tally Ho. En dat wordt heel langzaam een succes, maar wel zo’n succes dat een stroming geboren wordt als ook bands als Brinsley Schwartz, Dr. Feelgood, Help Yourself en Bees Making Honey de Londense pubs bespelen: pubrock - de voorloper van punk - is geboren. Terug in Amerika kan Eggs Over Easy gelukkig hun eerste plaat Good ’N’ Cheap (1972) - geproduceerd door Link Wray - op het thuispubliek loslaten. Het is een fraai album, maar krijgt geen aandacht. Datzelfde lot is Fear Of Frying (1980) beschoren. Exit Eggs Over Easy. 
In 2016 is er dan eindelijk - voor zoiets is het nooit te laat - Good ’N’ Cheap: Eggs Over Easy, dat alles bevat wat de mannen hebben opgenomen. Het is een uitstekende gelegenheid om opnieuw kennis te maken met de  voortreffelijke rootsrock - gebaseerd op The Band - van Eggs Over Easy. Maar wat dit Eggs Over Easy-totaaloverzicht zo bijzonder maakt is de toevoeging van de Londense sessies met Chas Chandler: London ’71 is een overrompelend americana-album dat inderdaad de brille van Eggs Over Easy ten volle etaleert. Een geweldig overzicht deze dubbel-cd, maar likkebaardend kijk ik wel met een schuin oog naar de schitterend uitgevoerde vinyl-versie: een box met drie lp’s.

‘Party Party’ | ‘Arkansas’ | ‘Henry Morgan’ | ‘The Factory’ | ‘Face Down in the Meadow’ | ‘Home to You’ | ‘Song Is Born of Riff and Tongue’ | ‘Don’t Let Nobody’ | ‘Runnin’ Down to Memphis’ | ‘Pistol on A Shelf’ | ‘Night Flight’ | ‘I’m Gonna Put A Bar in the Back of My Car (& Drive Myself to Drink’ | ‘Horny Old Lady’ | ‘Fire’ | ‘Scene of the Crime’ | ‘Forget About It’ | ‘Louise’ | ‘Lizard Love’ | ‘You Lied’ | ‘Driftin’’ | ‘She Loves Me’ | ‘Action’ | ‘Mover’s Lament’ | ‘Nonnie Nookie No’ | ‘Goin’ to Canada’ | ‘I Can Call You’ | ‘Right On Roger’ | ‘Country Waltz’ | ‘Give Me What’s Mine’ | ‘Across from Me’ | ‘Waiting for My Ship’ | ‘January’ | ‘Give and Take’ | ‘Funky But Clean’ | ‘I’m Still the Same’ | ‘111 Avenue C’ 

Eerder gepubliceerd in popmagazine Heaven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten